علاوه بر این، فیبر موجود در خرما رطب بسته ای ممکن است برای کنترل قند خون مفید باشد. فیبر هضم را کند می کند و ممکن است به جلوگیری از افزایش بیش از حد قند خون بعد از خوردن غذا کمک کند.
به همین دلیل، خرما دارای شاخص گلیسمی (GI) پایینی است که میزان سرعت افزایش قند خون شما پس از خوردن یک غذای خاص را اندازه می‌گیرد.
خرما آنتی اکسیدان‌های مختلفی را فراهم می‌کند که دارای تعدادی فواید برای سلامتی، از جمله کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری است.
آنتی اکسیدان ها از سلول های شما در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند، که مولکول های ناپایداری هستند که ممکن است باعث واکنش های مضر در بدن شما شوند و منجر به بیماری شوند.
در مقایسه با انواع مشابه میوه‌ها، مانند انجیر و آلو خشک، به نظر می‌رسد خرما دارای بالاترین محتوای آنتی اکسیدانی است. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که خرما برای کاهش نشانگرهای التهابی مانند اینترلوکین 6 (IL-6) مفید است.
مغز. سطوح بالای IL-6 با خطر بالاتر بیماری های عصبی مانند آلزایمر مرتبط است.علاوه بر این، مطالعات دیگری از جمله مطالعات حیوانی نشان داده اند که خرما برای کاهش فعالیت پروتئین های آمیلوئید بتا که می توانند پلاک هایی در مغز ایجاد کنند، مفید است.
هنگامی که پلاک ها در مغز جمع می شوند، ممکن است ارتباط بین سلول های مغزی را مختل کنند، که در نهایت می تواند منجر به مرگ سلول های مغز و بیماری آلزایمر شود.
یک مطالعه حیوانی نشان داد که موش‌هایی که با غذای مخلوط با خرما تغذیه می‌شدند، حافظه و توانایی یادگیری و همچنین رفتارهای مرتبط با اضطراب کمتری نسبت به موش‌هایی که خرما را مصرف نمی‌کردند، به‌طور قابل‌توجهی بهتر بودند.
خواص بالقوه تقویت مغز خرما به محتوای آنتی اکسیدان های شناخته شده برای کاهش التهاب از جمله فلاونوئیدها نسبت داده شده است با این حال، مطالعات انسانی بیشتری برای تایید نقش خرما در سلامت مغز مورد نیاز است.
