زمینه و هدف: واحدهای تولید ایزوگام دلیجان همدان به عنوان یکی از منابع اصلی آلاینده‌های هوا، نگرانی‌هایی را برای سازمان‌های زیست‌محیطی، مراکز تحقیقاتی و صنایع به منظور کاهش اثرات مخرب آنها بر جو ایجاد می‌کند.
با توجه به اهمیت کاربرد این مواد در بخش ساختمان، واحدهای تولیدی زیادی در ایران توسعه یافته اند. بسیاری از شهرهای ایران را با بحران زیست محیطی مواجه کرده است.
بنابراین، تجزیه و تحلیل دقیق انتشار آلاینده ها یک گام اساسی در هنگام ارائه استراتژی هایی برای به حداقل رساندن اثرات مضر آن است. فرآیند تولید قیر ایزوگام شامل انتشار غیر هیدروکربنی و گازهای هیدروکربنی است.
هدف از این تحقیق اندازه گیری انتشار گازهای خروجی از واحدهای تولیدی ایزوگام قیر دلیجان مانند CO، HC، CO2، SO2 و NOX (NO+NO2) بر خلاف استانداردهای مرسوم می باشد.
مواد و روش: در این تحقیق مقادیر مختلف غلظت گاز حجمی (ppm) توسط دستگاه آنالایزر تستو 350 اندازه گیری شد. سپس برای تجزیه و تحلیل کیفیت گاز خروجی، استانداردهای بهداشتی، ایمنی و زیست محیطی بر روی نمونه اعمال می شود.
یافته‌ها: با توجه به نتایج ارائه‌شده، CO بالاترین بخش آلاینده‌ها با ppm 678 در زمستان و بالاترین میانگین غلظت هیدروکربن‌ها در تابستان 250 است.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که با توجه به اینکه مقادیر برخی از پارامترها از مقادیر استاندارد دودکش اگزوز بیشتر است، لازم است سیستم‌های کنترلی برای بهینه‌سازی انتشار آلاینده‌ها بررسی شوند.
واحدهای تولید قیری ایزوگام به عنوان یکی از منابع اصلی آلاینده‌های هوا، نگرانی‌هایی را برای سازمان‌ها و مراکز تحقیقاتی و صنایع مربوطه به منظور کاهش اثرات مخرب زیست‌محیطی خود ایجاد کرده است.
به دلیل اهمیت کاربرد این مصالح در بخش ساختمان، واحدهای تولیدی زیادی در ایران توسعه یافته و در برخی شهرها به یک بحران زیست محیطی تبدیل شده است.
بنابراین، اندازه‌گیری‌ها و تجزیه و تحلیل دقیق پراکندگی آلاینده‌ها یک گام اساسی برای ارائه راهبردهای کاهش یا پیشگیری از چنین انتشاراتی است.
که با توجه به مقادیر بالای برخی از پارامترها نسبت به مقادیر استاندارد دودکش اگزوز، بررسی سیستم های کنترل آلاینده ها برای انجام اقدامات مناسب ضروری است. واژه‌های کلیدی: آلودگی هوا، واحدهای تولید قیر ایزوگام، اندازه‌گیری، محیط زیست
