آسفالت به قیر بشکه ای کرج نیز گفته می شود که منبع اصلی آن نفت است و از آنجا به عنوان ترکیب نیمه جامد به دست می آید و مایعی غلیظ، چسبنده، سیاه رنگ و بسیار چسبناک است.
به عنوان زمین طبقه بندی می شود و هم در ذخایر طبیعی و هم در محصولات تصفیه شده یافت می شود. آسفالت اصطلاحی بود که قبل از قرن بیستم برای آسفالت استفاده می شد.
دریاچه Pitch واقع در La Brea در جنوب غربی ترینیداد که جزیره آنتیل است که در ساحل شمال شرقی ونزوئلا در داخل شرکت منطقه ای Siparia واقع شده است شامل بزرگترین ذخایر آسفالت طبیعی در جهان است که تقریباً 10 میلیون تن را شامل می شود.
استفاده اولیه از آسفالت در ساخت جاده است که 70 درصد از آسفالت اکتشاف شده را تشکیل می دهد. در اینجا آسفالت به عنوان چسب استفاده می شود و چسب با مصالح ساختمانی به منظور توسعه بتن آسفالت مخلوط می شود.
آب بندی سقف های مسطح، تولید نمد سقف و محصولات عایق رطوبتی قیری عمده ترین محصولاتی هستند که از آسفالت به غیر از بتن تولید می شوند.
آسفالت طبیعی که ویسکوزیته آن بسیار شبیه به ملاس سرد است، قیر خام نامیده می شود. اما هنگامی که نفت خام در دمای 525 درجه سانتیگراد (977 درجه فارنهایت) تحت تقطیر جزئی قرار می گیرد.
آسفالتی که در این فرآیند تولید می شود به عنوان “قیر تصفیه شده” نامیده می شود. وسیع ترین ذخیره آسفالت طبیعی در استان آلبرتای کانادا است که آسفالت بیشتر در ماسه نفتی آتاباسکا یافت می شود.
