در سال 1971، شیمیدان تحقیقاتی استفانی کوولک یک محلول پلیمری کریستالی مایع را کشف کرد. استحکام و سختی استثنایی آن منجر به اختراع کولار، فیبر مصنوعی، بافته شده در پارچه و لایه لایه شده است که با وزن پنج برابر مقاومت کششی فولاد دارد.
در اواسط دهه 1970، DuPont شرکتی که Kwolek را به کار گرفته بود Kevlar را معرفی کرد. بلافاصله Kevlar در یک برنامه ارزیابی انستیتوی ملی عدالت (NIJ) گنجانیده شد تا هزینه خرید جلیقه ضد گلوله تأمین شود.
و همچنین زره بدن سبک و قادر به یک استخر آزمایشی از مأموران اجرای قانون آمریکا باشد تا مشخص شود که آیا امکان پوشیدن روزمره امکان پذیر است.
لستر شوبین، مدیر برنامه در NIJ، این مطالعه امکان سنجی اجرای قانون را در چند آژانس بزرگ پلیس انتخاب شده مدیریت کرد و به سرعت مشخص کرد که زره های بدن کولار می تواند روزانه توسط پلیس پوشیده شود و جان خود را نجات دهد.
در سال 1975 ریچارد ا. آرملینو ، بنیانگذار زره بدن آمریکایی جلیقه ای تمام کولار به نام K-15 را به بازار عرضه کرد که شامل 15 لایه کولار است که شامل یک صفحه شکره ای 8 “8” Ballistic “است که به طور عمودی بر روی آن قرار گرفته است.
قلب و برای این نوآوری حق ثبت اختراع شماره 3،971،072 را صادر کرد. به طور مشابه “صفحات تروما” به اندازه و موقعیت یابی هنوز هم امروزه در اکثر جلیقه ها استفاده می شود، باعث کاهش تروما صاف و افزایش محافظت بالستیک در منطقه قلب استرنوم مرکز می شود.
در سال 1976 ، ریچارد دیویس، بنیانگذار Second Chance Body Armor، اولین جلیقه All-Kevlar این شرکت را طراحی کرد، مدل Y. صنعت سبک وزن قادر به راه اندازی و شکل جدیدی از حمایت روزانه برای افسر پلیس مدرن به سرعت پذیرفته شد.
در اواسط اواخر دهه 1980، تخمین زده می شود 1/3 تا 1/2 از افسران گشت پلیس روزانه جلیقه های توانمند را می پوشید. استناد به سال 2006 تا سال 2006، بیش از 2،000 جلیقه پلیس مستند پس انداز ثبت شد.
اعتبارسنجی موفقیت و کارآیی زره بدن با وزن سبک به عنوان یک قطعه استاندارد از تجهیزات روزمره پلیس.
